Της Χαριτίνης Ντίτσιου και της Σαββίδου Μαρίας
Στον καθένα μας έχει δοθεί ένα υπέροχο δώρο, η ζωή μας. Η ζωή μας είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε, αλλά είναι πολύ περίπλοκη. Πολλές φορές προκύπτουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και την θέτω σε κίνδυνο, όπως ένα καρδιακό/ εγκεφαλικό επεισόδιο, ένας πνιγμός κ.ά. Όταν συμβεί ένα επείγον περιστατικό, τα πρώτα λεπτά είναι κρίσιμα, ο χρόνος είναι πολύτιμος και ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Αυτό ακριβώς έχει αναγνωρίσει το KIDS SAVE LIVES και έχει ξεκινήσει την εκπαίδευση μικρών και μεγάλων, ώστε να φανούν χρήσιμοι σε ένα τέτοιο περιστατικό.
Το απόγευμα της Κυριακής 30 Ιανουαρίου χάρη στην κα Ιωαννίδου Αντωνία, μας δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το σεμινάριο πρώτων βοηθειών. Πραγματικά, τα λόγια είναι περιττά! Αυτό που τονίστηκε είναι ότι το χειρότερο που μπορεί κάποιος να κάνει, αν βρεθεί μπροστά σε ένα κρίσιμο περιστατικό, είναι να μην κάνει τίποτα. Αν βρεθώ σε μία τέτοια κατάσταση, είμαι έτοιμη να την αντιμετωπίσω, γιατί και εγώ ως παιδί μπορώ να σώσω μία ζωή.
Από το σεμινάριο έμαθα και κάτι ακόμα, πόσο σημαντικός είναι ο εθελοντισμός. Όλα ήταν δωρεάν, όμως με την προσωπική επιβάρυνση του χρόνου και των δυνάμεων των εκπαιδευτών. Τέλος, κάτι που με ενθουσίασε είναι, ότι υπήρχαν διερμηνείς για ένα άτομο που παρακολουθούσε με αναπηρία, συγκεκριμένα με ακουστικά προβλήματα. Όταν βλέπεις τέτοια άτομα να θέλουν να βοηθήσουν, ανεξάρτητα τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν, συγκινείσαι και σκέφτεσαι γιατί όχι και εγώ; Όλοι μπορούμε να σώσουμε μία ζωή!
Σαββίδου Μαρία
Δράττοντας την ευκαιρία που μου δόθηκε, να παρακολουθήσω το σεμινάριο που διεξήγαγε για το σχολείο μας και διεξάγει σε τακτά χρονικά διαστήματα, ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός «kids save lives», αποκόμισα χρήσιμες πληροφορίες και μπήκα στο πνεύμα του εθελοντισμού.
Τα δεδομένα που δέχτηκα, αν και πλήρως κατατοπιστικά, δεν μπορούν να με πιστοποιήσουν και να με καταστήσουν σίγουρη πως θα σώσω μια ζωή σε κίνδυνο. Ωστόσο, με ενθάρρυναν να εκπαιδευτώ και να πιστοποιηθώ, ώστε να μπορώ να δράσω αποτελεσματικά σε περίπτωση ανάγκης και έπειτα να γίνω εθελόντρια, ώστε να μεταλαμπαδεύσω τα όσα γνωρίζω σε όσους περισσότερους μπορώ. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου αυτόπτη μάρτυρα ενός σοβαρού περιστατικού και να μην γνωρίζω πώς μπορώ να βοηθήσω. Μέσω αυτού του σεμιναρίου, έμαθα τις βασικές κινήσεις που θα πρέπει να κάνω και κυρίως το γεγονός ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνω κάτι. Γι’ αυτό θεωρώ πως κάθε μαθητής, κάθε εκπαιδευτικός και κάθε πολίτης οφείλει να γνωρίζει πρώτες βοήθειες, έστω και το θεωρητικό κομμάτι αυτών.
Ντίτσιου Χαριτίνη
Εικόνες: https://kidssavelives.gr/