Της Μερόπης Κουγιουμτζόγλου
Τον Ιανουάριο η Β΄ και Γ΄ τάξη παρακολουθήσαμε στο Θέατρο της Μονής Λαζαριστών τη νέα παραγωγή της Νεανικής σκηνής του ΚΘΒΕ «Παραμύθι για δυο». Πρόκειται για ένα νεανικό έργο γραμμένο από τον Βρετανό συγγραφέα Φίλιπ Ρίντλεϊ σε μετάφραση Ξένιας Καλογεροπούλου και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ράπτη.
Σε μια σκηνή ερασιτεχνικού θεάτρου ενός εγκαταλελειμμένου πολιτιστικού χώρου, συναντιούνται δύο έφηβοι, ο Κέβιν και η Σάντρα. Με φόντο ένα ζωγραφισμένο τοπίο, οι δύο νέοι επιχειρούν να διαφύγουν από την πραγματικότητα που ζουν, να μεταφερθούν σε ένα «αλλού» και να καταφέρουν από εκεί να ξανακοιτάξουν τη ζωή με άλλο τρόπο. Μέσα στην κρύα αίθουσα, ανοίγουν τις καρδιές τους, λένε τις ιστορίες τους και διαπιστώνουν πως «τέσσερα μάτια βλέπουν καλύτερα από δύο».
Η παράσταση είχε αρκετά δυνατά σημεία, όμως θωρώ πως υστερούσε σε κάποιους τομείς. Αρχικά, η ερμηνεία του πρωταγωνιστή (Περικλή Σιούντη) ήταν εξαιρετική, καθώς κατάφερε να προβάλει τον χαρακτήρα ενός 15χρονου εφήβου που, παρά τις οικογενειακές δυσκολίες που βιώνει, διατηρεί την ενέργεια και τη δημιουργικότητά του, απολύτως ρεαλιστικά και με ανεπιτήδευτο λόγο. Δεν με ικανοποίησε η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας, διότι στερούνταν φυσικότητα και αυθορμητισμό. Το γεγονός αυτό
υποβάθμισε όλη την παράσταση, εφόσον αυτή στηριζόταν σχεδόν ολοκληρωτικά στις ικανότητες μονάχα δυο ηθοποιών.
Το κυριότερο μειονέκτημα του έργου είναι τα επαναλαμβανόμενα στοιχεία, όσο αφορά το σενάριο, και η θολή δομή. Για παράδειγμα, η ιδέα δημιουργίας ενός θεατρικού έργου με έντονο παραμυθιακό στοιχείο από τους δυο νέους ήταν εύστοχη, αλλά χρησιμοποιήθηκε πάρα πολλές φορές στη διάρκεια του έργου. Οι χορογραφίες δεν μου άφησαν ιδιαίτερα θετική εντύπωση, καθώς θεωρώ ότι χρειαζόντουσαν βελτίωση.
Με τη συνδρομή της μουσικής (του LEX) και των new media (animation, mapping) το έργο πήρε ένα σύγχρονο και πρωτότυπο χαρακτήρα και βρήκε ένα σημείο επαφής με το νεαρό κοινό. Ωστόσο, θα ήθελα να σημειώσω ότι στην προσπάθεια του να προσελκύσει το νεανικό κοινό χρησιμοποίησε στερεοτυπικές αντιλήψεις για τη νεότητα και τις δυσκολίες της, στοχεύοντας στον εντυπωσιασμό.
Comentarios