Του Αλέξανδρου Κέκου
«Δεν λειτουργεί τίποτα. Γίνονται όλα με ανθρώπινο παράγοντα, χειροκίνητα.
Όπως είμαστε όλη τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Ούτε οι ενδείξεις
λειτουργούν, ούτε τα φωτοσήματα, ούτε ο έλεγχος της κυκλοφορίας.»
Αυτή ήταν η δήλωση του Προέδρου Μηχανοδηγών ΟΣΕ αναφορικά με το
τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023. «Το
έγκλημα», όπως χαρακτηρίστηκε άφησε ολόκληρη την επικράτεια με την
απορία “πώς συνεχίζουμε μετά από αυτό;”
Δεκάδες μαθητές και μαθήτριες συγκεντρώθηκαν την περασμένη βδομάδα
στο προαύλιο του σχολείου μας με σκοπό να δημιουργήσουν ένα βίντεο σε
ένδειξη διαμαρτυρίας για τα κακώς κείμενα στις υποδομές του σιδηροδρόμου
που επέτρεψαν το δυστύχημα αλλά και σε ένδειξη πένθους για τα 57 θύματα
των Τεμπών. Το εν λόγω βίντεο συνοδεύει η απαγγελία του ποιήματος «Δεν
ξεχνώ, δεν σας συγχωρώ» που έγραψε η μαθήτρια του σχολείου μας,
Χατζηβασιλείου Ραφαέλα.
«Δεν ξεχνώ δεν σας συγχωρώ»
Η ζωή προχωρά μου λένε.
Μα πώς να προχωρήσει, όταν γνωρίζω
πως μια μάνα, ένας πατέρας κλαίει το παιδί του.
Ψάχνει μανιωδώς να το βρει μέσα στις στάχτες,
να το αγκαλιάσει,
να του πει πως όλα αυτά ήταν ένας εφιάλτης.
Όπως εκείνους τους εφιάλτες που όταν ξυπνάμε
καταλαβαίνουμε πως δεν ήταν αληθινά γεγονότα.
Μα τώρα είναι.
Μπορεί να ήμουν εγώ μπορεί να ήσουν εσύ.
Στις ράγες αυτού του τρένου, σε αυτές τις ράγες
που θα έπρεπε να θεωρούνται ασφαλείς,
σε αυτά τα βαγόνια που θα έπρεπε
να μην τρομάζουν κανέναν
και να μην ελλοχεύουν κανέναν κίνδυνο,
σε αυτές τις ράγες
βρίσκεται ένα παιδί.
Ζωές χαμένες.
Μα για τι μιλάμε? Για ένα χαμένο παιχνίδι?
Αθώες ζωές, αγνές
που δεν έφταιγαν σε τίποτα,
θανατώθηκαν από εγκληματικές αμέλειες και παραλείψεις,
που θα μπορούσαν να ανατραπούν
αν νοιαζόντουσαν για τις ζωές μας.
Για να μην ξυπνήσουμε άλλη φορά με δάκρυα που φέρουν το βάρος χαμένων
ψυχών. Για να μην θρηνήσουμε άλλους νεκρούς.
Comments