του Ευριπίδη Στεφάνου Κακαμούκα
Έως σήμερα, η Ευρώπη αποτελεί ένα συνονθύλευμα κρατών που, αν και συνυπάρχουν, εμφανίζουν ποικίλες αντιθέσεις μεταξύ τους. Και αυτό από την ξεχωριστή ιστορική ιδιομορφία τους. Είναι ένας πολύχρωμος πίνακας σε καμβά που είναι ανάγκη να διατηρηθεί. Αποτελεί κληρονομιά των ευρωπαίων πολιτών και η πολιτιστική ποικιλομορφία αυτή είναι που της προσδίδει τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά της.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στον χώρο των τεχνών και των επιστημών που είναι αποτέλεσμα πρόσμιξης πολιτισμών. Πιο συγκεκριμένα, στον τομέα της μουσικής η Ευρώπη δημιούργησε τον πυρήνα της σύνθεσης και της αρμονίας πάνω στον οποίο στηρίχθηκαν οι καλλιτέχνες, αναπτύχθηκαν και σταδιακά βάδισαν προς άλλες μουσικές κατευθύνσεις. Από τη χρυσή εποχή του J.S. Bach και έκτοτε, κάθε συνθέτης βασίζεται στους κανόνες αντίστιξης, αρμονίας και σύνθεσης με τις περίφημες φούγκες του. Τα εκκλησιαστικά άσματα της Καθολικής Εκκλησίας (που αναπτύχθηκε στο κέντρο της Ευρώπης) συνένωσαν κοσμικά τραγούδια και μουσικές παραδόσεις όλων των χωρών της κεντρικής Ευρώπης. Συνεισέφεραν, έτσι, στον πολιτισμό του κόσμου με την εξαίσια συνθετική σκέψη και μελωδία.
Η αλληλεπίδραση αυτή των ξεχωριστών πολιτισμών δημιουργεί προσμίξεις με διαφορετικά υλικά και καταλήγει σε ολοκαίνουργιους συνδυασμούς, που ωθούν την ανθρώπινη ευρηματικότητα πολλά βήματα μπροστά. Η δυνατότητα εύκολης μετακίνησης των πληθυσμών σε όλη την Ευρώπη βοηθά, ώστε φορείς διαφορετικών παραδόσεων να συνδιαλέγονται στις χώρες υποδοχής, να «χτίζουν» σχέσεις και έτσι να παγιώνονται πανανθρώπινες αξίες.
Είναι λοιπόν χρέος των πολιτών και των κρατών που θεμελιώνουν την Ευρωπαϊκή
Κοινότητα να διαφυλάξουν και να προωθήσουν αυτή την πολιτιστική κληρονομιά. Και πώς αλλιώς θα εδραιωνόταν αυτή η προσπάθεια, αν δεν συνέβαλε η Εκπαίδευση με την εκμάθηση και την εσωτερίκευση αξιών και προτύπων στους νέους, καθώς και με τη διδαχή άλλων πολιτισμών; Κρατική μέριμνα μπορεί να είναι η χρηματοδότηση των πολιτισμικών καταγραφών και ερευνών για το παρελθόν του κάθε λαού και σε μεγαλύτερη κλίμακα πολύτιμη είναι η αλληλεπίδραση χωρών με ανταλλαγή επιστημονικού και μαθητικού δυναμικού.
Η Ευρώπη δεν είναι μόνο η Ε.Ε.. Θα μπορούσε να πει κανείς πως οι χώρες που συνυπάρχουν στην Ευρώπη ήταν και είναι από πάντα μαζί, αλλά και χωριστά. Η ενοποίηση πληθυσμών κάτω από κοινό δόγμα και ιδεολογία δεν είχε ποτέ μεγάλη διάρκεια και άλλοτε οδήγησε σε στασιμότητα. Η Ευρώπη γεννούσε πολιτισμό αλλά πάντα από την αλληλεπίδραση της προσωπικότητας των πολιτισμών που την απαρτίζουν.
Σκίτσο της Ελένης Μαδούρου
Comments