της Μερόπης Κουγιουμτζόγλου
Ο Hal, πεισματάρης πρίγκιπας και απρόθυμος κληρονόμος του αγγλικού θρόνου, απέχει από τη βασιλική ζωή και ζει σαν κοινός θνητός. Ο ξαφνικός θάνατος του πάτερα του τον αναγκάζει να αναλάβει τη βασιλεία και να ακολουθήσει τη ζωή που συνειδητά είχε απαρνηθεί. Έτσι, έρχεται αντιμέτωπος με το πολιτικό χάος που άφησε πίσω του ο τύραννος πατέρας του, τις συναισθηματικές πτυχές της προηγούμενης ζωής του και τα συμφέροντα και τις αντιλήψεις των ανθρώπων γύρω του, που διαφέρουν κατά πολύ από τις δικές του.
Όσον αφορά την ερμηνεία, ο Τimothee Chalamet υποδύεται εξαιρετικά τον βασιλιά Ερρίκο και καταφέρνει να ενσαρκώσει και τις δυο αντιφατικές φάσεις της προσωπικότητάς του και τη σύγχυση που νιώθει στον κόσμο, όπου καλείται να ηγηθεί.
Η ταινία έχει μια ενδιαφέρουσα ματιά, σκηνές με ένταση και δυναμισμό, ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό της. Εστιάζει στους χαρακτήρες και στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα γεγονότα γύρω τους, χωρίς να υποτιμά τη δράση.
Γενικά, ως ταινία κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία στιγμή και σε καμιά περίπτωση δεν κουράζει. Παράλληλα, περνάει αντιπολεμικά μηνύματα μέσω της πορείας του Hal στην προσπάθειά του να διαφοροποιηθεί από την κατεστημένη μοναρχία που ακολουθούσε ο πατέρας του, να διατηρήσει την ιδεολογία του, να μην ενδώσει στις μεθόδους του συμβουλίου του και την επιρροή της δύναμης που του προσφέρει η θέση του.
Ένα αρνητικό που μπορώ να διακρίνω στην ταινία είναι οι ιστορικές ανακρίβειες (βασίζεται σε σαιξπηρικό δράμα). Κατά τα άλλα, αποτελεί ένα καθηλωτικό θέαμα όχι μόνο για τους λάτρεις των ιστορικών ταινιών.
Comentários