Μη τους φοβάσαι…στο φόβο σου ποντάρουν!
(Γ. Ρίτσος)
Αντί για χαμόγελα, τρόμος και φόβος,
ανασφάλεια, αγανάκτηση, απέχθεια,
θυμός, απόγνωση, απομόνωση, μώλωπες…
Ανάκατα τραύματα στα σωθικά και στο μυαλό!
Ποιος σε χτύπησε πάλι στο σπίτι;
Ποιοι μας έβρισαν ξανά στο σχολείο;
«Ένα άτομο βιάστηκε…» είπαν στις ειδήσεις!
Θα σας κάνω ρεζίλι στα social!
Τη σκότωσε, επειδή του πήγε κόντρα!
«Να φύγουν, είναι ξένοι!»
Ανύπαρκτη έκφραση ιδεών °μόνο φραγμοί στις απόψεις, λογοκρισία στις σκέψεις!
Και ο πόλεμος καταβροχθίζει τη ζωή…
Πώς μπορώ να κλείσω τα μάτια σ΄ όλα αυτά;
Η πληγή- φαίνεται, δε φαίνεται-υπάρχει.
Δακρύζεις.
Δακρύζω, γιατί δακρύζεις.
Δώστε μου τα χέρια σας όλοι να ομορφύνουμε τον κόσμο!
Διαδώστε την αγάπη σας! Φιληθείτε!
Ενώστε τη φωνή σας με τη βροντερή κραυγή μου:
«ΑΒΙΑΣΤΑ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ Η ΚΑΚΙΑ!»
Ακούγομαι;
(Καμάνικα Γεωργία, Β΄1, Κουμάνη Γεωργία, Β΄1)