της Βασιλικής Μαντούδη
Νάτο πάλι μπροστά μας το φαινόμενο του ρατσισμού. Στον πολιτισμένο κόσμο που ζούμε τέτοιου είδους φαινόμενα θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί. Δυστυχώς όμως, παρατηρούμε την ύπαρξή του και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Κάποιοι άνθρωποι ξεχωρίζουν τους συνανθρώπους τους και τους κατακρίνουν λόγω χρώματος, θρησκείας, καταγωγής και για την επιλογή της σεξουαλικότητας τους.
Τον Μάιο ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της ομοφοβίας και τρανσοφοβίας. Αυτές τις μέρες υπάρχουν πολλές πορείες και διαμαρτυρίες προς τον πρόεδρο της Αμερικής και τους αστυνομικούς, οι οποίοι χειρίζονται διαφορετικά τους μαύρους ανθρώπους. Όλες αυτές οι πορείες γίνονται, για να καταφέρουμε όλοι μαζί να δείξουμε στους ανθρώπους ότι το χρώμα που έχουν δεν τους κάνει διαφορετικούς.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά που κάνουν τον καθένα να ξεχωρίζει, γιατί αν μοιάζαμε όλοι μεταξύ μας, ο κόσμος μας θα ήταν μονότονος. Δεν πρέπει να κρίνουμε έναν άνθρωπο που ούτε καν τον γνωρίζουμε, μόνο από την εμφάνιση του ούτε από τις επιλογές του ούτε από την καταγωγή του. Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν να απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα και πρέπει να υπάρχει για όλους κατανόηση. Κανένας από αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι ξεχωρίζουν στο χρώμα δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά, παραμέληση και διάκριση. Τα μόνα που αξίζουν είναι σεβασμός και αγάπη από τον συνάνθρωπο. Κανένας έφηβος ή ενήλικας ο οποίος δεν έγινε αποδεκτός από την οικογένεια του ή δέχθηκε επίθεση από ομοφοβικούς εξαιτίας της προτίμησης του για το ίδιο φύλο δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά. Αυτό που αξίζει είναι κατανόηση και βοήθεια από την κοινωνία και τους ανθρώπους.
